مثلث معاش، شفافیت و اشتغال در بودجه

ساسان گستر: رئیس جمهوری در هنگام تقدیم لایحه بودجه ۹۸ به مجلس، «شفافیت، معاش و اشتغال» را سه شاخصه لایحه بودجه سال آینده عنوان كردند، این سه شاخص در یك اقتصاد سالم قابل جمع است چونكه اساساً مسأله معیشت در گرو احداث فضای اشتغال است و از طرف دیگر یك اقتصاد سالم نمی تواند بدون شفافیت تحقق یابد. اما دقت كنیم كه اقتصاد ما هم اكنون با سه چالش جدی در این باره روبه روست: اول از همه بیكاری به شكل گسترده بخصوص هرم سنی جوانان تحصیلكرده را تحت تأثیر قرار داده است و ما با چالش های معیشتی بخش اعظمی از مردم روبه رو هستیم.

به گزارش ساسان گستر به نقل از ایسنا، غلامرضا مصباحی مقدم - عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام - در ادامه یادداشت خود در روزنامه «ایران» نوشت: در دیگر سو اقتصاد ایران در شاخص شفافیت نمره چندان بالایی نمی گیرد و متأسفانه فساد به گونه ای در لایه های اقتصادی روی داده كه به اعتمادسوزی جامعه انجامیده است همچنان كه نشانه های نارضایتی عامه مردم از نفوذ و گسترش فسادهای اقتصادی را به عینه می بینیم. در چنین فضایی اگر بودجه بتواند این سه شاخص را در كنار هم بعنوان یك هدف و اولویت مهم قرار دهد بسیار عالی خواهد بود اما سخن بر سر این است كه آیا دولت امكانات لازم برای تحقق این سه شاخص یا اولویت را دارد؟

واقعیت آن است كه در فضای امروز دولت دست به گریبان مشكلات متعددی است و حتی با چالش های جدی در تأمین معیشت نیروی انسانی خود روبه رو است، در این صورت چه انتظاری از دولت می توان داشت كه بتواند عامه مردم بخصوص دهك هایی كه به خاطر سیاست های اعمال شده در طول این سال ها از طرف دولت ها در فقر مفرط قرار گرفته اند پوشش دهد. بعنوان نمونه در یك سال اخیر با اتفاقاتی كه در جهش نرخ ارز روی داد عملاً فقر در جامعه ایران گسترش بیشتری پیدا كرد. بدین سبب بسیار اهمیت دارد كه دولت محترم اجازه ندهد رشد جهشی قیمت ها تداوم داشته باشد چون معیشت مردم را نشانه می گیرد و به فضای اشتغال لطمه می زند.

ما در شرایط جنگ اقتصادی قرار داریم. بدین سبب دولت چاره ای ندارد جز این كه در این جنگ هم در تدوین بودجه و هم در تزریق نقدینگی انقباضی عمل كند. در این راستا اتكا به ارز نمی تواند برای اقتصاد امروز ایران راهگشا باشد چون خیلی از این ارزها قابل دسترس نیستند و در كشورهای خریدار نفت بلوكه می شوند و نمی توان معادل ریالی آنها را به بازار ارائه كرد. در چنین حالتی تزریق نقدینگی بیشتر تحت عنوان پول پرقدرت، ۷.۵ برابر به رشد نقدینگی در جامعه می انجامد اما همچون اهرم هایی كه دولت می تواند از آنها در تأمین درآمدهای خود استفاده نماید رفو كردن شكاف فرار مالیاتی ۴۰ درصدی است.

دولت می تواند با مالیات بستن بر عواید سرمایه و مالیات بر مجموع درآمد، مسكن های خالی و سود سپرده های درشت بانكی رقم قابل توجهی را به دست آورد. فی المثل سالانه ۲۴۰ هزار میلیارد تومان سود به سپرده های بانكی اعطا میگردد و بخش قابل توجهی از این سود - ۷۰ درصد – به جیب عده اندكی می رود، این همه در حالی است كه تولیدكنندگان با وجود مشكلات گوناگون به دولت مالیات می دهند اما سپرده گذاران كلان و درشت با وجود آن كه خدمت چندانی به كشور نمی كنند. در مقابل این میزان از سودها مالیاتی به دولت پرداخت نمی كنند بدین سبب دولت برای غلبه بر محدودیت های خود می تواند تمركز خودرا بر پیشگیری از فرار مالیاتی و شناسایی گریزگاه های مالیات قرار دهد تا اتكا به نفت در بودجه كمتر شود.

1397/10/05

17:59:36

5.0 از 5 امتیاز

4342

تگهای خبر: ارز , اشتغال , بازار , بانك

این مطلب ساسان گستر مفید بود؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۵ بعلاوه ۲